Belki de,
Bir kelebek gibi...
O çiçek benim bu çiçek senin,
Karışmadığı hiç kimsenin..
Çayırlar , tarlalar arasında ,
Pırıl pırıl ama sessizce ,
Yaşamak mıdır delicesine !

Ya da bir güvercin gibi,
Uçup kalkıp oradan buraya...
Bir ufacık lokma için ,
Sanki girmiş gibi sıraya ,
Çırpınıp durmak mıdır
Delicesine yaşamak !

Açtığı bir yuvaya,
Boyundan büyük kırıntıları
Taşıyıp duran karınca gibi...
Çalışıp didinip sanki bir arı ,
Bir içeri bir dışarı..
Çalışıp yorulmak mıdır
Delicesine yaşamak !

Ya da insanoğlunun,
Hiç ölmeyecek gibi...
Farkında değilmişcesine o acı sonun,
Gerçeği hiç görmeyecek gibi..
Bir çöpten dahi vazgeçmez iken,
Herşeyi bırakıp gitmesi midir
Delicesine yaşamak !

İster böcek, ister kuş
İsterse insanoğlu...
Hepsi bir canlı var oluş !
Sadece kendini var sayıp ,
Başkalarını hiç umursamayıp ,
Bilmeyip ne günah , ne de ayıp
Sadece kendisi için yaşayıp...
Gelip gitmek midir ,
Delicesine yaşamak !