tebrikler,anlam yüklü şiiriniz için kutlarım.

güzeldi...biraz attila ilhanımsı sanki onu hissettim şiirinizde...tebrik ederim...

(ve çok sonraları…)
Avucumda ezilen masumluğuma zımbaladım hayallerimi,
İki ucu açık zaman çarkında ağırdan aldım hüzünlerimi
Martılar yoktu, yağmurun ara sıra soğuk yüzü vururdu;
Gece-gündüz arası bir vakit, dedemle tavla atıyorduk

(ve son… du!)

İlginç benzetmeler dolu harika bir şiir...Martıları buluta değil de bulutu martıya benzetmek oldukça hoş.Sisler içinde bir ağıt ve ardından üç nokta şiire oldukça derin bir mana vermiş.Aynada bize benzemeyen bir nesne,tabutlara sıkışmak,ölüm meleğinin ağlayanlar kadar yorgun olması,masumluğu hayallere zımbalamak...bu orjinal imgeler şiire oldukça kuvvetli bir ses vermiş.

Ölüm yanı başımızda her an...Yanı başımızda yitirdiklerimiz..Onlar gitse de anıları gitmiyor..Bir gün biz de anı oluruz elbet...Bizimle de biri tavla oynar anılarda...

Şiirin kilit noktası şu mısra fikrimce:

Ölüm meleği yorgundu en az ağlayanlar kadar…

Sizi tebrik ediyor ve başarılı şiirlerinizin devamını diliyorum...Kaleminiz daim ola...

bu kadar güzel şiirlerinizi daha sıklıkla görmek isteriz sevgilerimle çok güzel bir şiir

Güzel anlatım kaleminize ilham perisi değmiş yüreğinizin hiç susmaması dileği ile saygılar

Ve bir ayna karşısında
İçinde bize benzemeyen bir nesne
Anlatsam, biliyorum inanamazlar,
Kaybolan bir ruh ve bedenler
Sıkışmışlar tabutlarda, kurtaramıyorduk!

Ve yaklaşıyordu bazı ifadeler
Daha önceleri görmüştüm çoğu kez,
Dedemde, ninemde, halamda-defalarca-
Aynı benzer görüntüler vardı
Ölüm meleği yorgundu en az ağlayanlar kadar...
kutluyorum
namık cem