Geceler yine dostum,
Gizledi son ışıklarını güneşim,
Yıldızlar parladı simsiyah gecelerime,
Çaldım ışıklarını geceden,
Bir buket yaptım serdim gönlüne,
Sen rahat uyu, ben nöbetteyim yıldızlarla,
Üşüsemde rüzgarların koynunda,
Sabahın ilk ışıklarıyla doğarsın gözlerimde.

Hicaz şarkılarınla anımsarım seni,
Bazen sazımın perdeleri inler,
Bazen de kemanımda yaşatırım sevda türkülerini,
Bazen dalgalarla boğuşan,
Bir hüzzam şarkı olursun dilimde.
Öyle zor ki be güzelim.
Sevgini ilmek ilme işlemek perdelere,
Sahili döğen dalgalar gibi,
Yalnızlık düşer gözlerime,
Seni, sensiz seyreden bir göz,
Bekler yollarını suskun gecelerim gibi.

Ben seni şarkılarınla yaşatırım,
Nemlenir gözlerim,
Uzanmaz ellerim gözyaşlarıma,
Aksın artık gönül sesimin yalnızlık damlaları,
Yine bir şarkı olursun gönüllerde.

Nasıl bir resmini çizeyim ki....
İçimdeki duygular devşirir,
Ağaçların yeşiline uzansa ellerim,
Kızılından çalsam günbatımından,
Denizin hırçın dalgalarının mavisinden alsam,
Sürsem hoyratça fırçamı tualime,
Karıştırsam tüm renkleri gönlümde,
Sen, çaresizliğim olurdun bembeyaz tualimde....

Oysa ben seni,
Günbatımına uzanan gözlerinle sevdim,
Udumun inleyen nağmeleri,
Savrulsa da rüzgarların koynunda,
Gözlerim bekler yollarını,
Gel artık,
Sen dilimde sevdalım...
Şarkıların ağlamasın özleminden gel.....

SEZAİ KAYA - BALIKESİR 31.07.2008