Nedendir bilinmez,
Kalemler gecelere aşık,
En suskun gecelerin saatlerinde,
Tomurcuklara düşen çiy gibi,
Yeşerir gönüllerde bir duygu seli.

Bir rüzgar eser tepelerin ardından,
Ağaçların yapraklarını okşarcasına,
Bir şarkı olur gönüllerde.

Ah edercesine,
Akşamın suskun karanlıklarında,
Bir demli çay gibidir tadı.
Yudum yudum içilse de,
En derinden hicazları çağırır gönlüm,
Rüzgarların sesiyle..

Bazen Akdeniz meltemi gibi,
En sıcak duyguları yaşarım,
Zeki Müren’in,
’Gurbet Akşamları’ şarkısını söyler dudaklarım.

Suskun gecelerin koynunda,
Öylesine dalar giderim ki,
Denize akseden Ay’ın sönük ışıkları,
Dalgaların sesiyle,
Bir gece senfonisini yaşatır gönüllere.

Bazen balıkçıların,
Uzaktan gelse de motor sesleri,
Gecemin tadına ayrı bir renk katar.

Akşam yine akşam be güzelim,
Gecemin son deminde bile,
Saatler sussa,
Seni yaşayabilmek rüzgarların koynunda,
Dalgalara esir düşen ayın ışıklarında,
Seni bulabilmek,
Sabahın ilk ışıklarına kadar,
Yıldızlarla, rüzgarlarla, dalgalarla,
Yarenlik edebilmek;
Seni içimde hissedebilmek,
Güneşin ilk ışıklarıyla,
Güne merhaba diyebilmek....
En güzel bir yaşam sevinci olsa gerek.

Akşam yine akşam,
Akşamın son demi gibi,
Bir cansın içimde sevdalım...

SEZAİ KAYA - BALIKESİR