Hüzün kokuyor gecenin rengi
Yine yoksun, ses gelmez gecelerime,
Uzanamıyor gecelere bedenim.
Üşüyor yokluğunda,
Umut ötesi özlemlerim.

Sessiz ve derinden uyanır,
Gecenin son ışıkları sabahı bekler.
Hicazı çağırır udumun perdeleri,
Gönlümü terketsin hüzzam şarkılarım.
Uzansın ellerime ellerin,
Özlem dolu geceleri yaşasın gönüller.

Gecelerim ağlamasın hasretinden,
Aldığın nefesin tadı gibi,
Seviyorum be güzelim seni.
Dizelerimde gözyaşlarım yosun tutmasın,
Nemlenmesin gecelerin serin koynunda bulutlar.
Aylarca suskun kalsamda,
İçim yansada özleminden bir kor gibi,
Bir gülüşünle şenlendi gönlüm,
Sen yaşama sevincim oldun, gönlümdesin.

Oysa;
Kızıl renkli günbatımında,
Dalıp gitsede gözlerim,
Sen yaşıyorum tüm sevginle,
Bu gecenin yağmur yüklü bulutları,
Islatsada bedenimi
Yağmura hasret toprak gibi,
Yeşerir umutlarım gözlerinin renginde.

Ah hazan gülüm,
Aldığın nefesin tadı gibi gönlümdesin.
Her şey seninle güzel.
Bir yudum su gibi susamışcasına,
Bir lokma ekmek gibi acıkmışcasına,
Tuz gibi çorbamda,
Uykum gibi yorgun gözlerimdesin.
Hasret kokmuyor gecenin rengi,
Yaşamak seninle güzel,
Seninle güzel umut ötesi özlemlerim.

SEZAİ KAYA - BALIKESİR