94
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
3197
Okunma
Bırak kuytularda avunmayı,
Aç perdeleri sonuna kadar.
Güneşin gözleriyle bak
Beton kuleler arkasına...
Kulak ver,
Duy insanın sessiz çığlığını,
Düşün sonra,
Değerler kulesinin nasıl aşındığını her gün.
Mevsimlerin kışa taşındığını düşün…
Çıkar başını kumdan,
Güneşin gözleriyle bak,
Bak ufka…
Bir bomba,
Kaç çiçeğin sonunu getirir?
Kaç yıldız söndürür vakitsiz?
Kaç damla gözyaşı eder,
Analar gözünden dökülen?
Uygar geçinen,
Uygar dünyaya düşman…
Bırak kuytularda avunmayı,
Arala bulutları,
Güneşin gözleriyle bak…
Kalk köşenden,
Üfle küllenen közleri,
Ateş fışkırsın yerden.
Tüm öfkeleri söndürsün
Söndürsün tüm öfkeleri
Ocak 2009
Yunus Çektin