8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1046
Okunma
Vardım;
Rıza kapısına
Pek ağırmış tokmağı
Yol aştım sanırdım
Yolun başıymış,
Sabır durağı.
Kaynıyor gün ocağı
Kaynatıyor,
Canlar canı
Can’dan Canan’a varmayı
Kolay mı sandın,
Abayı sırta vurmayı?
Aldınsa hırkayı
Köz eder bu aşk,
Dünyayı!
Pişecek hayat toprağı
Açılacak
Nur kapıları.
Yansın!
Benlik dağları
Men ararım Ummanı
Bir yudumluk kaldı suları
Göründü
Dost kolları.
Kurulurmuş,
Evliyalar otağı
Derya içre yanardağı
Varsın yaksın lavları
Aşk ile açılır,
gül goncası.
Nurhayat Nalçacı