7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1282
Okunma
Ben, şehitlik makamına yakın yerde doğdum.
Şehidi olmayan aile yoktur bizde.
Lakin, benim şehidim çok taze.
Evet,burası GAZZE…
Ezan sesi duymalıydı doğunca kulaklarım.
Duymadı.
Bomba seslerinden ezana fırsat olmadı.
Evet,ben Hüseyin Abdullah.
Babam şehittir benim.
Bana yetim diyerek acımalarını istemem ama,
Çünkü ben şehit oğluyum.
On yedi nisan iki bin dördü gösteriyordu takvimler.
Abdül Aziz Elrantisi ile beraberdi babam.
Şimdi yok.
Babam yok ama ben varım diyecektim.
Önce sapan taşlarından füzeler yapacaktım belki de yaşıtlarım gibi.
Ama o da olmadı.
Şu an ben de hastanedeyim.
İsrail’in bombaladığı kreşten getirdiler beni buraya.
Belki ben de gideceğim,
Ama yeni Hüseyinler hep olacak.
Nasıl Kerbela’daki Hüseyin’le bitmediyse Hüseyinler…
Mustafa EROL
Manavgat/Antalya