19
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3222
Okunma
Vuslat, bu kelimenin tasavvufi alemde ki manası kelimelere sığmayacak kadar derindir.Ben bu şiiri vuslata ermemiş tüm aşklara ve bu yüce makamın adını taşıyan çok kıymetli ablama ithafen yazdım.Çünki geçtiğimiz günlerde bu ismi haketmediğine dair çok büyük bir yalnış anlamayla birlikte kalbinin kırıldığını hissettim.Bu beni çok üzdü ve bu güne kadar yayınlamaya kıyamadığım çok sevdiğim şiirimi ona armağan ediyorum.Vuslata ermemiş tüm sevdalarıma ve ablam VUSLAT a en derin sevgilerimle....Dünyanın en iyi kalpli insanı sen herşeyin en iyisine layıksın.
Kavuşmak için ebedi aşkına,
Bir ölümlük mesafe kaldı,
Gülmek için kara bahtıma,
Bir ağlamalık zaman kaldı,
Artık yoktur muradım bu dünyadan,
Bir rüzgarlık sabrım kaldı,
Senden başka ne varsa aldı, hayat,
Geriye bir sevdalı yürek kaldı,
Zaman bu akar mı hiç tersine?
Yazlar geçti ömrümde, bir kara kış kaldı,
Belkide bu benim sonbaharım,
Geriye bir dökümlük hazanım kaldı,
Ecel gökten inen taç oldu başıma,
Aşkım ruhum da ukte kaldı,
Karanlık dehlizlerden çıkış varmı bu tuzakta,
Geriye hoş bir seda ile az bir muhabbet kaldı,
Ölüm ne ki sensizliğin yanında,
Ufka doğru daldığım hüzünlü bir bakış kaldı,
Uzaklık, yakınlık hepsi yalan,
VUSLAT ’ın tahtına titreyen bir nefes kaldı.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
