29
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1785
Okunma

Yersiz korkulara hep yenildin sen
Korkarsa gerçekten sevmez mi insan
Boştu kâlbin senin , hep sevildin sen
Sevilip sevmeyi bilmez mi insan?
Seven emeğini kâlbini verdi
Gönül bahçesinden gülleri derdi
Gönüller sevince murada erdi
Sevilmeden sevmek bilmez mi insan?
Belki seni senden de çok severdim
Ben ki sana her gün gelmek isterdim
Adım atmayı hep benden beklerdin
Gelmeden gitmeyi bilmez mi insan?
Aramıza in mi yok cin mi girdi
Demek ki gönüller çok çok in/cindi
Benim nazlı yârim bencil kinciydi
Bencileyin kini silmez mi insan?
Sana altın yüzük küpeler verdim
Sen bana yalnızca şüpheler verdin
Hakaret yağdırdın göğsümü gerdim
Sövmeden sevmeyi bilmez mi insan?
Geldik geçiyoruz işte dünyadan
Uyandık sonunda tatlı rüyâdan
Her şey bir masalmış geçtik hülyâdan
Gerçekten sevmeyi bilmez mi insan?
Al şimdi her şeyi hep senin olsun
Yıkılan yıkılsın dert benim olsun
Dağlar gökler benim meskenim olsun
Çıkıp da yüceye inmez mi insan?
Şaban AKTAŞ
23.06.06
Foto:Milliyet.com/ Fotogaleri