Her zaman doğrunun koşar peşinde,
Zorluğa razıdır yolun başında.
Kimseye eğilmez, Allah dışında,
Zalimden korkarak pusamaz şair,
Haksızlık görünce susamaz şair.

Kurşundan, gülleden ağırdır lafı,
Burda yamukluğun bulunmaz affı.
Menfaat uğruna değişmez safı
Yanlış yere adım basamaz şair,
Haksızlık görünce susamaz şair.

Yalaka mısralar, yağcı dörtlükler,
İnsanı onursuz hale sürükler.
Ulûfe göndersin deyû böyükler,
Yaftayı boynuna asamaz şair,
Haksızlık görünce susamaz şair.

Artistik pozlara bürünmek için,
Herkese mülâyim görünmek için,
Çağdaş Nemrutlara yaranmak için,
Gidip İbrahim’e küsemez şair,
Haksızlık görünce susamaz şair.

Eğer halis ise kalbinde niyet,
Rütbeye, makama ödemez diyet.
Elinden bir anda gider hürriyet,
Bindiği ağacı kesemez şair,
Haksızlık görünce susamaz şair.

Sözün burasında der ki ERBABİ;
Methiye döktürmek kolaydır tabi.
Sonra da dağları yaratmış gibi,
Övünüp, kendini kasamaz şair,
Haksızlık görünce susamaz şair.

27 / 06 / 2008
OZAN ERBABİ - KAYSERİ