9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1977
Okunma
Karanlık upuzun bir yol uzanır gecenin içinden.
İçimde huzur sokağından kalma aydınlık ümitlerle,
Meşaleler yanar mutluluktan olsa…
Birer birer terk eder hüzün bulutları.
Tatlı nağmelerinle sesin,
Bir kez daha kulağımda dans ederken,
Yol uzadıkça uzar hesapsızca.
Ve başlarız eskiden kalma çocuksu oyunlarımıza.
Gökyüzünden avuçlarımıza yaşama inat,
Yıldızlar düşer.
Saçlarımızı süslerken,
Gamzesi vurur denize ansızın.
Ay, hınzırca gülümser göğün en şatafatlı köşesinden,
Birer birer toplarız biz kaybettiğimiz ümitlerimizi.
Yeniden !
Cevap Yaz