Gidişin ateş gibi çöktü yüreğime
Hiçbir yağmur yetmedi bu ateşi söndürmeye
Hiçbir sevgi yetmedi özlemini gidermeye
Oysa ki ben her sabah
Seni bana götürecek yollarda yürüyüp
Gelmeyişinin her akşamında
Doğduğunu bile anlamadığım güneşle beraber
Karanlığın içinde kayboldum bir kez daha

Umutsuz umuttu bu bekleyişim
Güneş yine batıyor ve sen yine yoksun
Yoksun demek ne kadar kolay gelse de bana
İnan elimde değil dayanamam yokluğuna
Kolay değil öyle her gün yokluğunla savaşmak
Ve kolay değil öyle her gün bu savaşı kazanmak

Umudum umudunu keser oldu artık senden
Her geçen gün sonunda biraz daha tükendi
Başka bir sevgi istemiyor yüreğim
Biliyorum ki bir gün oda silecek beni
Yalnızlarla baş başa kılacak yüreğimi
Sonunda senin gibi bıkacak bu sevgiden
Bu kez de o yapacak senin bana yaptığını
Yalnızlığın kollarına atacak bedenimi

Umutsuz umuttu benim bu sevgim
Sen yoksun ya yanımda umudumda yok
Bir tek yalnızlığım var artık
En kötü günümde yanımda olan
Her şeyimi paylaştığım
Ama bir türlü sevemediğim
Yalnızlığım var artık

Sensizlik öyle büyük bir yara oldu ki
Kalbimde öyle büyük bir boşluk açtın ki
Eğer olurda bir gün geri dönersen
Açtığın bu boşluğa sen bile sığmayacaksın
Orası hep bomboş ve paramparça kalacak

Sayende yıkıldı tüm umutlarım
Umutsuz umuttu yaşadıklarım…


(Ocak-2004)
-Genç Şair Emre Aktürk-