geldiğin akşamları seviyorum
iri taneli yağmurların
düştüğü parklarda
bir sigara içimlik aşkları gördükçe
seninle karıştığım bulutlara seviniyorum


şehrin en haylaz sokaklarında
azad edilmiş mutluluklar var
cinnet tasarıları okunurken
insanların yüzünden
kanto pazarına düşmüş bütün dostluklar


gittikçe yalnızlaşırken insan
ki boynunda kementle
ne kadar özgürse bir kısrak
öylesine tutuklu ve yorgun yürüyor
yüksek topuklu kadınlar


unutulmaya yüz tutmuş
alçak kaldırımlarda
her sabah
izinsiz eylem hazırlığında
işsiz ve aşksız yalnızlar


ki onlar hep
en meşhur şiirlere konuk olurlardı
yaralarıyla bu defa ben ağırlıyorum
ruhuma yaslı mutluluklarla
ne yana baksam


paslı bir tramvay geçiyor yanımdan
tarih kokulu ahşap konaklar arasında
ben hep sana yürüyorum
her adımda
itaatkar bir aşk oluyorum…



-sevdiğim ki hep özlediğim kadına-