1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1094
Okunma

Ankara...Halveti küfür
Uyanırken her sabah koynunda
Akşamdan kalma müezzin kadar pişman
Ayazında sızlayan "yanlış kaynamış" kemiklerimi
"Din"lendirmek için bir parça
Arşınlarken "kötü kaynamış" kaldırımlarını
Anlarım ki seni eze eze öldüremeyeceğim...
Dumanın çöker üstüme
Sevinirim... Yakmıştır herhalde
Benden cesur birisi Ankara’yı
Bir küfürde...
Ankara...İsimsiz şiir...
Kurşundan ağır gecelerine mi vurulayım
Beton kadar soğuk yalnızlığına mı..
İsminin hakkını ver bana…
Geldiğim günden beri her anım kara...
Ankara...Mabedsiz şehir...
Yoktur Kocatepe’ne sözüm
Din değildir söylediğim, süzdüğüm...
Bulamadım Ankara, beni sana bağlayanı
Sana sığınacağım bir kapı...
Bir fikir...
Bundan sebep...Adın...Mabedsiz şehir...