Sakın aklından geçirme:
Seni, düğünlerde yenilen bir et parçası gördüğümü,
Sevişeceğim bir kaya parçasına dönüşmeni istediğimi,
Sınırlarını, sınırlarımda eritmek arzum olduğunu.
Dedelerimizin –senin veya benim- baskılarından:
Kaçmak istiyorum ben.
Kadın kefenleme çağından,
Göğüslerin kesildiği yıllardan:
Kopmak istiyorum ben.
Ellerini koy iki yıldız gibi: Ellerimin üstüne;
Varlığımı korumak için: Seni seviyorum ben!...
*

Sakın aklından geçirme:
Bir mâcerâ peşinde koştuğumu,
Akına çıkmak, çapul almak istediğimi.
Yada, yatağın tek hâkimi olmağı hayâl ettiğimi...
İstemenle, istememen arsında bir fark yok benim için...
Ne sen bir kölesin, ne de ben köle ticâretiyle ilgilenirim.
Seni seviyorum:
Küçücük bir çayı... Bembeyâz bir güvercini,
Sevdiğim gibi.
Uzak zamânlardan gelen, bir peygambersin gibi...
Randevuya uymayan... Bir şiirsin gibi...
Posta kutumda ötüp duran... Bir aşk mektûbu gibi...
Denizlerin ümidinde: Seviyorum seni...
Şimşeklerin kur yapmasında: Seviyorum seni...
Âsîlerin isyânında: Seviyorum seni...
Hürriyet için kırılan zincirlerde: Seviyorum seni...
Keykubat’ı öldürmeye gelenlerin varlığında: Seviyorum seni...
Gülayşem, Keykubat’ı öldürelim dersem: Olur musun ortağım?!!...


Mecidiyeköy, 20.04.2001