3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1381
Okunma
Uzun uzun yollarda yürüyorum.
Kaldırımlar seni soruyor,susuyorum.
Sokak lambaları bu akşam,daha bir sönük yanıyor.
O sokak lambası ben ordan geçerken yine söndü,ama ben gülemedim.
Ellerim mantom’un cebinde,ama yine üşüyor.
Durakta ki bank yine boştu,oturdum bekledim.
Belki,belki gelirsin diye.
Geçen otobüslerin hiç birine binmedim,binemedim.
Yağmur çiseliyordu,o günkü gibi.
Hasret’in,hayata olan kahrıma karışıp gözlerime birikti,göklere eşlik ettim.
Üşüyen ellerimle,yalnız yüreğimle yine düştüm yollara.
Önde sen sandığım gölgem,arkada ben.
Uzanıp tutardım elini,ah keşke sen olsaydın,sen.
Hayatım hazan’la,boran’ın arasında kalmış.
Artık anıların sıcaklığı bile ,ısıtmıyor yüreğimi.
Üşüyüp,acı çekerek uzun uzun yollarda,yürüyorum...
14 MART 2002
Cevap Yaz