Geçti nev-baharım devr-i çağlayanım benim
Bülbül gibi gülde feryat edip ağlayanım benim

Afakımı sarmış zülf-ü telin benim
Karadır bahtım ağarmaz tenim ondan benim

Fanidir alem ancak beşere aşk lazım
Soldu yüzüm, hazana döndü gözüm benim

Vefasız iken vefa dilendim, gönül hanından
Hanem virane oldu bilmeyip gidenim benim.

Gönül yanar iken aşk ile deli divane olup
Güllerin içinde diken için inleyenim benim.

Baykuşlar tünermiş, can-ı ömrüme benim
Bülbül sanıp peşinde talan olanım, benim.

Sevdanın yolu yokuştur dediler,
İnişlerde görüp kendimi çilesi dolmayanım benim.

Güneşe bakıp gözlerine nakşetmeye çalışanım
Göğsünde ufkun güneşini taşıyanım benim.

Mehtaplı bir gecedir sanıp gözlerine dalanım
Gözlerinde dünyasın ay gibi ikiye bölünenim benim.

Gülmeyip baht-ı ömründe aşk ile inleyip
Ateşe düşüp cehennemi yaşayanım benim.

Şehr-i Maraş içinde bulunmaz ben gibi aşık
Derdi yele verip seri boşa salanım benim.


M.S./2008
Kahramanmaraş