Ne zaman bitecek bir yüzü tortulu çile ?
Kaç sıfat değiştirse, bitmiyor umutlarım
Her gün aynı düzenbaz olsada çevik hile
Şeffaf duygulara kir, katmıyor umutlarım

Doğum sancıları bir türlü varmaz menzile
Doğumun küreğini çektikçe dert katlarım
Duymuyor felek, bilmem kaç kez bassamda zile
Velveleyle bir ayar, tutmuyor umutlarım

Çepe çevre sıkmış şer potasında ki file
Beynimde kıvranan kor düşmeyince çatlarım
Sarmış hücrelerimi kıvrılıp lüle lüle
Facia çemberini, yırtmıyor umutlarım

Çileler perçinleşir çektikçe gelmez dile
Ahı susturan demir kırbaç, seni kutlarım
Marifetin sızmıyor çığlık atsamda ele
Bir gün olsun huzuru, tatmıyor umutlarım

Yıldız kaysada dile gelmiyor; dilek köle
Gökyüzüne bakmadan kütleyerek patlarım
İçime akan lâvlar yakar döndürür küle
Bir nefes mola için, tütmüyor umutlarım

Çok manevra yapsada fikirlerim nafile
Dert uçurumundan kör kütük nasıl atlarım ?
Sancılar gürleştikçe dans eder güle güle
Yatakta bir an bile, yatmıyor umutlarım

Bir damla yetmez şerha şerha kavrulmuş çöle
Yağmıyor ki bulutta sıkışan yanıtlarım
Gözümde ki damlalar zaman denen bam tele
Aksada titreyerek, yitmiyor umutlarım

Yosunlu aklım cevap vermiyor her suale
Sualleri beynimin raflarına katlarım
Ümit çığlıklarımı kader almaz hiç kâle
Sessiz kalana alkış, tutmuyor umutlarım

Cengaver kesilir her fırtına ince tüle
Barikat; çaresiz bir nefesle, yüz hatlarım
Nasıl engel olur bir serçe kanadı yele
Çırpınsamda bir pula, satmıyor umutlarım

Hafızam gitti, dünü beynimden sile sile
Yok etti beni elde kalan tüm kanıtlarım
Birde insafsız zulüm inletir bile bile
Zulme rağmen beni terk, etmiyor umutlarım

Açmıyor zihnimde ne sümbül ne de bir lâle
Tomurcuğu gül sanır yaylamda ki otlarım
Muhtac olur gülşenim kurumuş gonca güle
Gül olup açmasada, batmıyor umutlarım

Aşk mızrağını attı diril diye Hanzala
Savunmadan acizmiş içimdeki kurtlarım
Mızrak gögsümü yardı saat fecre beş kala
Aşkı içimden söküp, atmıyor umutlarım

Göz penceremden baktın Rab, bu perişan hale
Gönül kâbemde param parça oldu putlarım
Akıyordu içime sanki nurdan şelâle
Vuslat! Diyorum vuslat! Yutmuyor umutlarım

Ne dilersen tek benden, dile diyordu dile!
Çözdü medle ceziri parçalı bulutlarım
Devasa sağnak yağdı ödediğim bedele
Seller sürüklesede, batmıyor umutlarım

Aşk tablosunu takdir edemeyen, çekile
Bir sanatkâr resmine bakar, küt, küt kütlerim
Tuâl bulamadım şu felekte ki şekile
Gözümü örten tülü, itmiyor umutlarım

Çile törpüsünde un ufak olur her gala
Raks ettirmez gönlümü bulunduğum şartlarım
İblis, sinsi hokkabaz, şer emelli hergele
Yerden yere vursada, gitmiyor umutlarım

Beyin fırtınam ilme susar, cehil ah ile
Empoze tabuları karanlığa şutlarım
Şaşarım alimlerin alkışına cahile
Gönlüm kınasada, kin gütmüyor umutlarım

Kızıyorum gözüme çekilmiş kızıl mile
Esrarı çözemiyor kıvranan somutlarım
Karanlık gecelerden, gök mavisi sahile
Martı gibi uçmaya, yetmiyor umutlarım

Hidayet Erdem