24
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1324
Okunma

[ kalinBu bir gerçek yaşam öyküsüdür.İsimler ve yer gerçektir.]
ÖMER ÇETİNEL
Ne Hayyam’dır,nede Yanık,
Afyonkarahisarlı bağrı yanık,
Yazgısına, öz oğlum tanık.
Daha fidandı, on dokuz yaşı,
Oğlumun silah arkadaşı.
Kayseri Zincidere’de Astsubaydılar,
İki ayrı bedende, tek yürektiler.
Hezil, Kato’dan sağ döndüler,
Foça’ya asker selamı verdiler,
Bizi bayram sevincine boğdular.
Yaz,kış, kar demediler,
Tunceli Ovacık’ta görev aldılar.
Baba yüreği. burkulur her gün,
Telefondan haber aldım, bir gün,
Baba kardeşim, mannem nasıl?
İyi dedim, boğuldum velhasıl.
Ömer dedim, dedi, baba naaşı,
Aktı o an, annenin gözyaşı.
Metanetli ol baba, hain kurşun işi,
Geçti göz önümden, Ömer’in hayali,
Annesinin tek fidanıydı, ne demeli,
Kara haber bu, kim,nasıl vermeli,
Ağlasakta düşmanı, güldürmemeli
Ah!!Ömer, ah!! sana ne demeli.
Ülkem acına inlemeli....
25 Kasım 1996 Ovacık.