Kendimizi anlatmanın başka yolları da vardı ama,
Biz şiiri seçtik
en kısasından
en derininden.
Ben olma duygusu ağır basıyordu ve ağlıyordu,biz oluyordu sessizce,
çoğalıyordu tüm şehir,acımasız kavşaklarda.
Mıh gibi aklında tutuyordu arka sokaklarda yaşananları
Biz oluyordu şair, mısra mısra
en kısasından
en derininden.
Ah aşk!
Sen olmasan ne olurdu şairin hali,tüm acılara ağlamak kolay.
Hüzün dayanılmaz yük,ağlayamadan boğazımıza tıkanan.
Boğazından çıkarabilen şair gerisi hikaye oluyordu.
Ve büyük bir tuval oluyordu gözlerini kapattığında
yeryüzü,
gökyüzü,
deniz,
tortuları bir dağ gibi büyüyordu ince beyaz saç diplerinde


küçük belkide bitmek üzere olan kalemlarde satır başı oluyordu
maviye,
yeşile,
siyaha,
kanayan,
boyayan .
boyadıkça kanayan.


Ersoy ÖZÜLKÜ
06 ARALIK 2008