Bir korku var içimde hep daha doyamadığım
Konargöçer kuzukıran Dobruca kışlarında ben
Sırtını sıcacık camala dayamış çocuk
Masallarda üşürken
Aç kurt sürüleri inerdi köye ulam ulam uluyarak
Yapış yapış kalırdı uzunca kırmızı dilleri
Çitlerin kırağlı rezelerinde sıcak sıcak.

Bir korku var içimde hala anlatamadığım
Dobruca’nın düzüne konmuş o köyde
Minaresi yıkık caminin
Yıllardır ezanı yok ibadete davet eden
İnşa edecek kolların kudreti kesilmiş neden?

Bir korku var içimde hiç de alışamadığım
Yağmur çiselerken akşamüstü otlu mezarlar üstüne
Bir yılgınlık ki ağrısından çatlayacak başım
Kurt sürüleri gibi uluyup giden
Bu göç kafileleri nereye?

Bir korkum daha var
Hasreti hasret,yolu yol,tarlası tarla
Terkedilmiş ata yadigârı Dobruca’da
Bir kurt kuzu masalı da mı anlatılmayacak çocuklara
Kuzukıran kış akşamları camal dibinde
Anadilim Türkçemle...


Galip SERTEL