aklıma geldin durup dururken
neydi hatırlatan
neydi beni sana çalan
bir zamanlar fonda ben vardım
çok uzakta kaldı manzaran

körfezin keskin kokusu
içimi uçuran heyecan
en dolu dizginliğim
şimdi yokken hiçbiri
kayıpken
geçmişe çizilmişken
bir masal bitti
masallar yarım biter miydi

halâ mandalina kokusu sarılı
bahçelerin nar rengi kırmızısı
elleri yaralı balıkçı
gözümde saklı tamirdeki balık ağı

uzun uzun otobüs sesleri kalabalığı
ilk küçük oluşumun muhteşemliği
duyulanların saflığı
ahh ahh
acep...

ahh’ ların karamsarlığı

ben olduğum en ben zaman
hızla geçti
her zaman hızlıydın ya
yine şaşıyorum böyle hızla akışına

arada şimdiki gibi
anıların akiği
en parlak yeri
oluveriyorsun
unutamadım seni

çok mu önceydin
aşkları içime dolayışınla
ben mi çok oldum
seni soluduğumun güzelliği
o ısıtışın gençliğimi
sabah ezan sesine karışan kuşlar
tam göbeğinde yeşilliğin
fuar alanı şenliğin
kalelerinde kadifemsi siluetin
eee nerde
saklandı mı
sararmış anı defterime

dobra güçlü kadın
anneannem bile vardı
erik tepelerine göz dikişim
çıktım da inemedim olmadan yardımı

ilk gün sende hüzün yarasıydım
anne kucağından ilk ayrılığım
tanıdıkların yalnızlığı karşımda
korku ve özgür bir fırtına

özlüyorum ilklerimi
bitmez gibi uzundu
meğer kısanın kısasıymış
bir anda gezdim her yerini

andıkça yakalandıkça sana
özlüyorum seni

dünler önce sendim
bugün olsam olsam sende misafir

hatırlıyor musun beni İZMİR...

ASLI DEMİREL...