1
Yorum
1
Beğeni
4,0
Puan
2047
Okunma
Tam bir gündüz bir de gece,
Bir mevsimin tüm gecelerinde,
Ya da mevsimi aşıp senelerce,
Yalancı bir mutluluğun içinden,
Sayamadığım kadar çok günahlarımla,
Gelsem boynu bükük usulca.
Vursam kapının tokmağına hafifçe,
Yine de “Gel!” dersin değil mi?
Alıp başımı iki elimin arasına
Diz çökerek önünde, geçsem karşına
Bir bir hayalimden geçirdiğim günahlarıma,
Ağlasam, ağlasam, ağlasam… Ve,
Dokunsam rahmetinin teline hafifçe
Yine de “Buyur kulum!” dersin değil mi?
Gözyaşlarım akıp yanaklarımdan,
Düşse seccademin secdegâhına
Bulanıklıklar silinerek zihnimden
Sana söz versem yiğitçe, mertçe,
Dokunsam rahmetinin teline hafifçe.
Yine de “Affettim kulum!” dersin değil mi?
Mehmet TOK
4.0
100% (1)
Cevap Yaz