1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
664
Okunma
Bir dönüm noktası idi o zamanlar
Kalbimin nokta koymadığını
Kalbim bilirdi bir tek...
Işte bakın, görün, duyun sesini
Erken yorulmuş kalbimin,
Tellallar virgül koya koya duyursaydı
Dönüm noktası değil de değil...
Her noktadan sonra büyük başlar...
Unuttu kalbim kuralları..
Neden diye hep kendine soran kalbim..
Acılar, hüzünler ve tarifi mümkün olmayanlar...
Eksiltili yaşadık velhasıl
Bu yüzdendir belki
Kelimelerin yazıldığı gibi
Kalmaması...
5.0
100% (2)