" Hiç ayırma gözlerini
güneşin doğduğu yerden ALBAYIM
o gün güneşe yürüyenler...
bir gün geriye dönecekler...

sen gittiğinden beri...
karadır alnı kaderin...
iki damla yaş
...düşer
........................hayatın gözlerinden.

ve.
bir ağıt yükselir karanlıklardan...
havalanır iskeletler üzerinden kuşlar...
ve...
her akşam üstü...
denizlerin sahipsiz dalgalarını vururlar...

yayıldılar dünyaya
tomurcuk güllere basarak...
filizlerini kırdılar...
talan edip tüm türküleri...
bir genç kızın
mahsumiyetini çaldılar...

tedirgin tüm geceler...


sabahlar
.......................bir ekmeğin
.............................................buğusunda saklanıyorlar...
uykusuz
ve kırpışık gözleriyle
o adamlar...
bir annenin yüreğini
...çaldılar...


ama.......;
kağıt mendiller...
küstah bir sürüngen gibi...
aymaz şarkılar eşliğinde...
yorgun...
ve
hıyanet masalarına düşerken...

bir baysungur çığlığı saracak...
ve...
bir kurşun sessizliğinde...
bir ırmak gibi
çağlayarak...


ve

paylaşmanın.


ve

kardeşliğin


ve

adaletin...


şahmaranı gibi...
güneşte
insanlar
doğacak...........

hiç ayırma gözlerini...
güneşin doğduğu yerden albayım
gün gelecek bu ülke
son mehmedi ni verecek...
anaların son gözyaşı ile yıkanacak bu devlet...

demir ve betonla
yuğrulmuşsa bu yürek...
gün gelecek.....
güneşin doğduğu yerden...
çift canlı yağmurlar düşecek...
ve...
kurumuş ormanların yerine....
ne fidanları sürecek....

BEKLE............. "