Kâbus gibi çökmüştü üstüme ihanetler
İhanet ki sevgiyi öldüren karanlıklar
Yusuf gibi beni de attılar kör kuyuya
Tutundum dost eline yırtıldı karanlıklar
Kalabalıkta bile yaşanır yalnızlıklar
Bilirim ki bendedir karanlığa tek çözüm
Maden işçisi gibi güneşi arar gözüm

Silindi anılarım izi yok kötü günden
Her ne kadar yarıyı bitirsek de ömürden
Gönül aşkı bulunca bırakmıyor peşini
Karanlıktan çıkınca bulduğum güneşimi
Liseli âşıkların heyecanıyla sevdim
Yarını düşünmeden, geleceği kurmadan
O koskoca yüreğe bütün sevgimi verdim
Ilık ılık akarken içime doğru aşkın
Ruhumu esir aldı aşk denen büyük taşkın

Fatihin topçusuyla kuşattım ben gönlünü
Garuda’nın kanadında taşındıkça donanma
Pes etti karanlıklar dindikçe bu fırtına
Kaçıverdi bulutlar topçunun gür sesinden
Bir yürek huzur buldu cananın nefesinden
Karanlığa gömülmüş kaldırımsız sokaklar
Tükenmiş tüm aşkları karanlığında saklar
Bu sevda kar tanesi, havadayken eriyor
Bir mum ki kör aşığa doğru yol gösteriyor

26.11.2008/Samsun

İbrahim COŞAR

GARUDA :Altay mitolojisinde, gövdesi, kol ve bacakları insan biçimli, kartal başlı, kartal gagalı ve kartal pençeli karakuş.