Kurşunla delindi bulutlar, boşaldı yağmur
Dalgalandı göletler baksam da göstermez yüzümü
Kırık ve yorgun bir kalple geldim işte kapına
Gördüm ki o kırık kalp sende de var, saklama
Yürek yüreğe aşılır engindeki fırtınalar
Varsın direğimiz kırık, yelkenimiz pejmürde olsun

Bir kez yakmaya görsün acısı gitmez ateşin
Düşündükçe unutamazsın geçmesen de semtinden
İsmini yazsa gözlerin parmak uçların titrer
Oturum izni almış senden, kovsan da gitmez kentinden
Sıkma artık sal yüreğini varsın açılsın deryaya
Mantığına esir etme o tertemiz duyguları
Kaldırıp at düşüncenden bu asılsız kaygıları
Umudu tut, gönlü dinle sonra rüzgârlara ses ver
Uçacak bak bir gün kalbin aşka doğru bir adres ver

Sığındığım yüreği sevdim, hem de çok sevdim
Dünümü sildim attım, yarınıma ümit verdim
Biliyorum ki pusuda geçmişteki anılarım
Ya sendelenmemi bekler ya da düşmemi kollar
Kapında kaldım günlerdir, belli ki almayacaksın içeri
Anılara gönderme beni, göğsüme sen sapla hançeri
Ey gül duy artık ahu zarı bülbüle altın kafes ver
Tıkanmış kalmış bu adam, ya öldür ya nefes ver

25.11.2008/Samsun

İbrahim COŞAR