herkes uzun bir yoldur kendine
dokunuşlardır yaşamın içinde incecik
öyküler yazarız
kendimizden bile habersiz
dille yazılmayan gönül öyküleri
hele bir de dokundun mu tine
ölümlü bile demek gelmez içinden

pusulasız limandır rotasız gemilere
”insan gülüşünde hançer saklıdır”
akşamın şarapla yıkanmış halinde
sabaha bırakılmış ağız dolusu kan
küçülmenin yapışkan çamuru

susarsın
elindeki tırnak batar içine
yüzüne iner kopardığın et – öyküne inat
bakarsın istemeden gökyüzüne
şeref madalyası yaparsın göğsüne
ölümlü demek bile gelmez içinden

zaman tek sığınak
aç kapını bak yüzüne
geçmişimi geri ver bana
yüreğin vazgeçilmez tek sığınak
oysa kaç cinayet gördük-saydıran kaygılarda
tuttur bir türkü efkarınla

“uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece”


Hasan TAŞÇI
Shkespare
aşık Veysel Şatıroğlu