Hayatla ölüm arasında bir yerde,
yeryüzüne düşen bir melek.
Bak yüzüme;
ben korkusuzca uçarken gök yüzünde.

Ölümle yaşam, kolkola yürürken.
Sen ödünç aldığın senelerinle.
Savunma hakkı verilmeyen Yamalı yüreğinle.
Zamanın geç olduğu,
güç olduğu,
geçmez olduğu zamanda,
aradığın, o kücük yol gösterici melek.

Umutlarını rüzgara savurduğunda,
onları tekrar, birer birer saçlarına takıp,
seni rüzgara karşı yürüten güç.

Başın iki elinin arasında gizlice ağlarken,
gözyaşlarını avuclarında toplayan.
Dudağının kenarında kuruyun kanla beraber,
kalbindeki yarayı da saran.

Ben minik bir melek.
Gökyüzünden yeryüzüne senin icin inen.
Bir ses duyduğunu hissettiğinde,
tam yanı başında.
Bazen saçlarını okşayan rüzgar esintisinde,
bazen bir muziğin ritminde,
bazen sigaranın dumanında,
dalgaların uğultusunda.

Gözlerini kısıp; taaaa uzaklara baktığında
Tam yanı başında.

Yanında olmak, yanında durmak değildir;
Varlığını, sevgisini yanında hissetmektir.

Ben küçük…..bir melek
gecenin icinden gelen ses.
Hep seninle;
Hep seninim.


26/11/2008
Sunaa