2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1046
Okunma
halikarnaslılar
alçakgönüllü bir yağmur altında
akşam kırmızılığını giyinmişler
yalnızlığın üstüne
kürek çekiyorlar yorgun sevdalarla
yeşillenmiş deniz üstünde
kıyıda küçük bir kız mavi gözleriyle
ölü yarınlardan habersiz
oyun oynar vaziyette
atılacak ne varsa döküyor
on üç yaşını yutan kimsesizliğe
öğretilmiş eğreti bir gülümsemekle
el sallıyor babasına dönmeyeceğini bile bile
annesi korku saatlerinde
güğsüne çeltik atıyor
tahta bir kapı kurak bahçe içinde
dili suskun kahrı kanamalı
aşktan mütevellit
aş telaşında isyanı
duyulduğu kadarıyla
sevdalım hayat
çok güzelsin
fakat
uzaktan bakmak şartıyla
Devin Karaca