2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1239
Okunma
Günün sona erdiğinde biter hayatın.
Her günün sabahı hayatın başı,
Her günün akşamı hayatın sonu,
Her günün gecesi ise çıkılmayan bir sonsuzluk.
İşte o gece, dumanlı gece.
Başını döndürür senin.
Çıkmak için yönelirsin her yöne
Ama çıkamazsın.
Çırpındıkça kaybolursun.
Bir yüz, bir ışık ararsın.
Korkarsın.
Avazın çıkıncaya kadar bağırırsın.
Duyan olmaz seni dumanlı gecede.
Dumanlı gece almıştır seni içine.
Bırakmaz,
Adeta yaşamanı istemez senin.
Mahkumsun orada, çıkamazsın.
Çıksan bile yaşayamazsın.
Yorar seni bu hayat.
“Yalnızlık” olsun senin adın.
Bırak kurtulmayı oradan.
Bırak da orada,
Dumanlı gecede kal…
Cevap Yaz