2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1744
Okunma
Alev alev sararken ruhumu,
Itrı kırmızının.
Düşer yüreğime sızısı,
Bir deniz kızının.
Gözlerinde yuvalanmış mavinin en güzeli.
Odur cevheri içimdeki aşk yıldızının.
Dudaklarının izdüşümü,
Ateşinin simetrisi.
Şu kıpkırmızı karanfil,
Yalnızca içimdeki yangının remzi değil.
Sahillerde onu özler beyaz yalılar.
Beyazla mavi, iki ezelî sevdalılar.
Karanfiller dudaklarını kıskanırlar.
Ona tutkunluğum boşuna değil.
Güneşle birlikte içime doğar,
Som alevden ateş kırmızısı rüyalar.
Sulara, kumlara ,yalılara onu anlatırlar,
Köpük köpük kanat çırpan martılar.
Gün biter, dudaklarının ateşi sönmez.
Kandil kandil yüreğimde yanar,
Dudaklarından fer alan mahyalar.
O dudaklar gerçek, efsane değil.
Ankara,25.11.2008 İ.K
Cevap Yaz