Bu şehir beni kalbimden vuruyor

Bu şehrin ayakları var
İki çıplak üşüyen ayakları
İncecik gövdesinde
Kocaman karnı
İçinde sancıları

Kavruk ağaçlarına sırtımı verdim
Gölgem benden daha yaşlı
Sokaklarda kederi kovalıyorum
bu kederli kentin ayaklarından
daha çok üşüyorum
elim yıldız tozuna bulanmış
küçük ateşler yakıyorum
şehrin yüreğinin en gizli odacığında
birazcık ısınsın diye insancıkları

dilimiz dolaşık
söyleyemediklerimiz
söylediklerimizden daha çok
korkularımızı avuçlarımızda
tutsak edip
yüzümüzü kızıla boyuyoruz
düşüp şehrin ayaklarının dibine
yeni hayatlar
yeni soluk alabilsinler diye

sarı güz yaprakları
şefkatle örtüyor toprağı
eski fotoğrafların
cılız nefes alışları gibi
duruyor köşesinde yaşamın
ellerimiz, yarım gülüşlü gözlerimiz
şehrin saatleri dokunuyor
anılarımıza
yaşlı ve tanık kulesinden

bu şehir beni kalbimden vuruyor

Nuray Çevirmen



Bu şehrin ayakları var
İki çıplak üşüyen ayakları
İncecik gövdesinde
Kocaman karnı
İçinde sancıları

Kavruk ağaçlarına sırtımı verdim
Gölgem benden daha yaşlı
Sokaklarda kederi kovalıyorum
bu kederli kentin ayaklarından
daha çok üşüyorum
elim yıldız tozuna bulanmış
küçük ateşler yakıyorum
şehrin yüreğinin en gizli odacığında
birazcık ısınsın diye insancıkları

dilimiz dolaşık
söyleyemediklerimiz
söylediklerimizden daha çok
korkularımızı avuçlarımızda
tutsak edip
yüzümüzü kızıla boyuyoruz
düşüp şehrin ayaklarının dibine
yeni hayatlar
yeni soluk alabilsinler diye

sarı güz yaprakları
şefkatle örtüyor toprağı
eski fotoğrafların
cılız nefes alışları gibi
duruyor köşesinde yaşamın
ellerimiz, yarım gülüşlü gözlerimiz
şehrin saatleri dokunuyor
anılarımıza
yaşlı ve tanık kulesinden

bu şehir beni kalbimden vuruyor

Nuray Çevirmen