Sevgisi, gönüllerde buram buram tütüyor.
Onun gülünde, daim nazlı bülbül ötüyor.
Huzursuz hayatlara, huzur için yetiyor...

Onun adı nerde ki ; güzelleşir o bölge.
O güneş! Muhtaç ona, bizim gibi her gölge.

O bir çeşme bir ışık, rahmet ondan akıyor.
Her âşık için maşuk, vurulanı yakıyor..
Kimde güzellik varsa, ona doğru bakıyor...

Onun tadı nerde ki; tatlanıyor o bölge,
O güneş! Muhtaç ona bizim gibi her gölge.

İnsan amma, insanlar arasında bir elmas!
İnanarak bakmayan, o nurdan feyiz almaz...
Feyiz alanlar ise, hiçbir zor yolda kalmaz.

Onun yâdı nerde ki; yeşillenir o bölge!
O güneş! Muhtaç ona bizim gibi her gölge.

Sevgilim demiş O’na, âlemleri yaratan;
Ahmet-i emin olmuş, öksüz yetime vatan.
O’nsuz gemi deryada, olur sulara batan...

O’nun şâdı nerde ki; şekillenir o bölge.
O güneş! Muhtaç ona, bizim gibi her gölge.!

Abdullah’ın tek gülü, Amîne’nin yek gülü;
Ümmetin ortak gülü, arının petek gülü.
İmar etti kalpleri, gül zar eyledi çölü...

O bir Sadi nerde ki, mutlu olur o bölge,
O güneş! Muhtaç ona, bizim gibi her gölge…



Salih Yıldız…..20.11.2008







.