2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
85
Okunma
Suyun içinden geçiyor bakışım,
Taş taş öğreniyorum seni sevmeyi.
Her çakıl, kalbimdeki bir anı gibi
Pürüzsüzleşmiş zamanla,
Acıtmadan duruyor yerinde.
Dağ yeşile yaslanmış,
Tıpkı senin omzuma yaslandığın gibi.
Rüzgâr, suyun kulağına bir sır fısıldıyor;
Benim sana söyleyemediklerimi
Akıntı tamamlıyor usulca.
Aşk dediğin belki de budur;
Bulanıklaşmadan akabilmek,
En dipte bile berrak kalabilmek.
Elini tutsam şimdi,
Bu su gibi sessiz,
Bu doğa gibi gerçek olurduk.
Ve ben bilirim,
Seninle beraber Huzur içinde..
Gülen gözlerle bir kıyıya bakmaktır.
Aşk!...
Bedri Demirpençe
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz