0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
13
Okunma
Akşam, Datça’nın omzuna yaslanmış,
Terinos bir taşta oturmuş,
Düşünen adam
Cebinde kırık bir rüzgâr,
Avucunda eski bir gün.
Deniz susar onu görünce,
Çünkü Terinos çok şey anlatmıştır denize.
Tontonitos ayak ucunda,
Sadakat dediğin şey belki de:
Sessizce beklemektir.
Bir lokanta kapanır, yenisi açılır,
Hayat dediğin hep şekil değiştirir.
Terinos gülümser,
Hayatı affeder.
Ne yarını düşünür
Ne dünle hesaplaşır.
Bir çorba buharında
Koca bir ömür ısınır.
Ve bilinir ki Datça sokaklarında:
Bir adam hâlâ avareyse,
Köpeği hâlâ yanındaysa,
Dünya henüz bozulmamıştır.
5.0
100% (1)
