Adını kazdım taşa, ay şahit oldu bana
Gece mühür vurdu kalbe, yıldız eğildi ana
Kadim bir söz dolaşır dudaklarımda hâlâ
Ezelden yazılıymış adın alnımda kana
Kalbim eski bir mabet, kapısı sırla dolu
Girenin kaderi değişir, dönüşü yok yolu
Bir bakışın çözerdi zaman denen o bağı
Devran seninle durur, sensiz kör olur solu
Aşk bir simya ilmidir, ateş ister sabırla
Kurşun kalbim altın oldu adınla çağırınca
Bir rune çizdim geceme, sen diye titreyen
Okununca ben oldum, susunca yok olurum anca
Toprak seni tanırdı, su adını bilirdi
Ateşten geçtim diye ruhum sana dirildi
Ben senden önce yarımdım, senden sonra kadim
Bu sevda dünyevi değil, ezel diye mühürlü. Adınla döner felek, yazgı eğilir bana
Sükût bile secde eder kalbimdeki nişana
Bir çağ kapanır içimde sen adım atınca
Aşk kadim bir kehanet, mühür vurur zamana. (Selma Ardıç Tan )