Bakma bedenini
Loş ışıklar altında çürüttüğüne
Hayata olan küskünlüğüne.

Aslında
Onun da umutları vardı
Yarınlara dair güzel hayalleri vardı.

Bir sevdası olacaktı düşünde
Onunla evlenip kendini ona adayacaktı
Çocukları çok severdi
Beklide üç beş yavrusu olacak
Kız olursa çiçek manasında
Oğlan olursa yiğit manasında
İsimler koyacaktı
Kendisi okulu bitirememişti
İçinde ukde kalmıştı
Çocuklarını okutmak için
Canını dişine takacaktı.

Birini de sevdi!
Babası olmaz dedi!
Dinlemedi!
Bu adam benim sevdam dedi!
Onunla sözlendi ve kendini ona adadı
Ama yanlış insan, yanlış sevdaydı
Yüreksiz adamın tekiydi!

Onu
Karnında üç aylık bebeğiyle
Yüz üstü bırakıp kaçıp gitmişti.

Umutları yıkılmış
Hayalleri çalınmıştı
Balçıkla sıvanmıştı güneşi
Babası haklı çıkmıştı
Çok geçmeden oda yüz çevirdi
Karnında bebeğiyle ortada kaldı.

Sığınacak
Başka limanlar aradı durdu
Fırtına kopmuştu bir kere!

Altı ay boyunca bir yerden bir yere
Savruldu durdu
Çaresiz kalmıştı canına kıyacaktı
Ama bebeği vardı, onun ne suçu vardı
Suçu, yanlış sevda kötü şanstaydı.

Nihayet!
Altı ay sonra bebeği doğmuştu
Açık tenli zeytin gözlü bir bebekti
Küskünlüğün den adını çiçek manasında değil
Kader koymuştu!

Derdi birken bin olmuştu!

Azmetti !
Bebek ona güç vermişti
Çalışacağım yavrumu
Aslanlar gibi büyüteceğim diyordu.
Ama gel ki girdiği her işte
Güzelliği başa belaydı
İnsanlar ondan emek değil
Farklı şeyler istiyorlardı.

O da yılmıştı artık!
Yetmiyordu!
Yetiştiremiyordu!
Olmuyor, olmuyor, olduramıyordu!

Çok güzel bir kadındı!
Saçları beline kadar!
Gözleri ballıydı!
Üzerine ne giyse o rengi alırdı
Alımlıydı boyluydu.

Sonunda!
Kararını vermişti
Dünyada insan pazarı da vardı
O da vitrine konulup pazarlanmıştı
Bundan sonra mekânı loş ışıklar
İşiyse gönülleri eğlendirmek olmuştu.

Aradan on dokuz sene geçti
Başarmıştı, kızını aslanlar gibi büyütmüştü!
Kızı okumuş amacına ulaşmıştı
Kendi bu amaç uğruna
On dokuz sene pazarlanmıştı
Şimdi ne mi oldu?
Ortada bir Pazar vardı!
Oda pazarcı oldu!
İnsan Pazarlıyordu!.