Tartmaya kalkmayın dostlar sabrımı
Yorgunum düşersem kalkmam imkânsız.
Bir gün sendelersem, kazın kabrimi
Yorgunum düşersem kalkmam imkânsız.

Merhamet dilenmem kalbi kayadan
Sağ yanım, vefasız sol yanım, nadan
En küçük beklentim yok bu dünyadan
Yorgunum düşersem kalkmam imkânsız.

Varolmanın şartı; sömrülme, sömür
Kaç kurşuna hedef olmuş bir ömür
Yaşadığım hayat değil kül, kömür
Yorgunum düşersem kalkmam imkânsız.

Ben bu yaştan sonra zamana uymam
Gözüm kararınca hiç birşey duymam
Başım eğilmişse, yastığa koymam
Yorgunum düşersem kalkmam imkânsız.

Bunca yıl yaşadım; ahsız, amansız
Bu İtiraf; çok geç, belki zamansız
Hayat sahnesinden çıkarım ansız
Yorgunum düşersem kalkmam imkânsız.

Kavga kargaşadan bıktım, durgunum
Asra bedel geçti çok zaman günüm
Yaşam sevincinden olmuşum sürgünüm
Yorgunum düşersem kalkmam imkânsız...

Özcan İşler
27 Temmuz 2010 Eğirdir