0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
24
Okunma
Umudumun sığmadığı bu hücre,
Beş adımlık voltama da dar benim.
Titreyen şu ellerimde bu ince,
Tüyden kalem kağıdıma yâr benim.
Parmaklığın buzdan soğuk demiri,
Yüreğim de ateş sanki, kor benim.
Yazımda ki yanlışları hor görme,
Prangalı ellerime yor benim.
Gökyüzünün mavisini hissetmek,
İki karış pencerem de zor benim.
Bulutları anlat bana sevgili,
Beyazında özgürlüğüm var benim
Susmuşluğum yanıltmasın kimseyi,
Söylenmemiş çok sitemim var benim.
Bu yangında ölmediysem ben daha,
Üzerime yağan sabrım kar benim.
Bahsetsem de sana kardan beyazdan,
Kapkaranlık gecelerim var benim.
Bazen sanki daralıyor bu zindan,
Güneşten de alacağim var benim.
Burda ümit ekmeğimde katığım,
Dızlerindir hayalimde yattığım,
Bir resmin var, duvarıma astığım,
Bakışın da müebbetim var benim.
