“Taşra Kalbim”
Sabahın ayazı yüzümü keser
Bir çay buğusu, bir eski defter
Adımı bilen çok, hâlimi soran yok
Bu şehir kalabalık, yalnızlık net

Yollar uzun, cebim kısa
Hayallerim inatçı biraz
Annemin duası sırtımda
Babamın suskunluğu omzumda

Kimseye sitemim yok
Bu hayat bana denk düştü
Sevmeyi de acıyı da
Aynı yerden öğrendim

Benim kalbim taşra
Gece erken, sabah zor
Sevdim mi kök salarım
Gidersem dönmem, bil olur

Benim kalbim taşra
Az konuşur, çok yanar
Bir kere vazgeçtim mi
Dağ bile önüme duramaz

Bir fotoğraf kaldı cebimde
Gülüşün biraz yamuk
Biz büyüdük sandık ama
Dünya bizden daha çabuk

Dost dediğin zor bulunur
Aşk dediğin sınavdır
Benim bildiğim sevda
Sessizdir ama inatçı

Kırıldım, evet doğru
Ama eğilmedim hiç
Bu yol dikenliyse
Ayaklarım alışık

Benim kalbim taşra
Sade, sert, biraz yorgun
Sevdi mi sonuna kadar
Yalnız kaldı mı onurlu

Benim kalbim taşra
Gürültü sevmez, az ister
Bir çay, bir türkü, bir yüz
Gerisi fazla gelir

Beni yanlış anladılar
Ben kendimi doğru yaşadım
Kaybettiklerim oldu
Ama ruhumu satmadım

Her şey geçer dediler
Geçmeyen tek şey iz
Bazı yaralar kapanmaz
İnsanı insan yapar, bilirsin

Benim kalbim taşra
Gösterişe kapalı
Sevda bende sessizdir
Ama sözü ağırdır, kalıcı
Benim kalbim taşra
Ne yarım sever ne unutur
Bu şarkı bana yeter
Gerisi yalan olur
15.12.2025
Z.Ündoğduer