Denize KARŞI SUSUŞUM

Sahildeyim…
Bankın soğuk tahtası sırtıma değiyor,
ama içimde öyle bir yangın var ki
okyanuslar bile susturamıyor.

Deniz karşımda ağır ağır nefes alıyor,
sanki her dalga içimdeki bir cümleyi
kıyıya vurup kırıyor.

Rüzgâr saçlarıma dokunuyor,
ama ben senin yokluğunu düşünüyorum;
bir bankın ucunda,
yerine oturmayan bir yalnızlık gibi.

Gökyüzü kararıyor,
martılar uzaklaşıyor,
ben senden kalan ne varsa
avucumda sıkıp sessizce bekliyorum.

Deniz dalga dalga vuruyor içime;
ne seni getiriyor,
ne de seni unutturuyor.
Sadece hatırlatıyor:
Bazı aşklar kıyıya değil,
kalbin en derin çukuruna çarpar.

Sahilde oturuyorum işte…
Sen yoksun, gece var, deniz var,
ve ben varım:
seni düşünmekten yorulmuş,
ama sensizliği kabullenmeye hâlâ dirençli.

Bir dalga gelir,
bir dalga gider…
Ben yine aynı bankta,
aynı yarayla kalırım
Zehra ündoğduer
13.12.2025