Bu şiir aklıma neleri getirdi, Rahmetli Karakoç'un "Mektup yazdım Hasan'a Ha Hasan'a ha sana" dizelerinin tefsiri gibi olmuş. Emrah aklıma geldi. Türkistanlı Ozan'ın Dedi ki yoh yoh türküsünü bir kere daha dinledim. Kaşımak isteyenler sen kaşınmasan da kaşırlar. Aklıma zalim Padiişahın vergi koyma hikayesi geldi. Ve sadece o mu? Namdar rahmi Karatay geldi. Oz zamandan bu zamana ortak dertlerden ne değişömiş hele bir bak gör.

Görmüyoruz sanmayın iç yüzünü işlerin,
O doğru duruşların, o eğri gidişlerin,
Neler çiğnediğini hiç durmadan dişlerin,
Ne yolda olduğunu o yaldızlı fişlerin,
Biliriz yenileni kuzu mudur, tavşan mı?
Sizinki tatlı can da bizimki patlıcan mı?

Maroken koltukların çıkardınız tadını,
Yokladınız güzelin elcilini, yadını,
Şu ince belli kızı, şu fıkırdak kadını,
Ne dediniz olmadı, bir yosma mı, civan mı?
Sizinki tatlı can da bizimki patlıcan mı?

Sizler de bizdendiniz, ne çabuk ayrıldınız?
Her biriniz en yüce yerlere kayrıldınız,
Kiminiz doğruldunuz, kiminiz eğrildiniz,
Böylece zevk içinde yaşarsınız, yalan mı?
Sizinki tatlı can da bizimki patlıcan mı?

Yok mu ata malından azıcık pay bize de?
Adımız hiç görülmez pasaportta, vizede,
Biz de gezmek isteriz Londra'da, Gize'de,
İsterseniz gideriz hatta Portekiz'e de.
Bizim yerimiz sade Sivas, Erzurum, Van mı?
Sizinki tatlı can da bizim ki patlıcan mı?

Ne sorulur bilseydik, amcamız, dayımız mı?
Değilse nemiz eksik aklımız, boyumuz mu?
Yoksa beğenilmeyen bir kötü huyumuz mu?
İnanımız mı bozuk, kanımız, soyumuz mu?
Bizim kanımız başka, sizinki başka kan mı?
Sizinki tatlı can da bizimki patlıcan mı?

Bizler de sizin gibi yorulmak istiyoruz,
Divanda, encümende kurulmak istiyoruz,
İnsanlar sırasında görülmek istiyoruz,
Kırk yıl posteki gibi sürünen de insan mı?
Sizinki tatlı can da bizim ki patlıcan mı?

Süründük bu kadar yıl Aydın'da, Muş'da, Van'da,
Kahve gibi kavrulduk, dövüldük bu havanda,
Şöyle bir yaşamadık Karlisbat'da, Lozan'da,
Fakat arılar gibi çalıştık bu kovanda,
Balı, kaymağı sizin, bize acı soğan mı?
Sizinki tatlı can da, bizimki patlıcan mı?

Namdar Rahmi Karatay

Çok güzel şiirin zevkle okudum. Nalı mıhı tanımamış. Tam ortasından vurmuşsun. Teşekkür ederim manidar ve hatasız, diş dolgusu garnitür içermeyen eserine. Kalıcı olması dileklerimle selam ve sevgiler kardeşim.

Hayretler içinde kalıyor insan
Ortama bakarak dedim yok artık
Diyor ki her şeyden, çalıyor insan
Kafama takarak dedim yok artık

"Hayretler içinde kalıyor insan" her türlü sahtekarlık, entrika, dalavere, kumpas, hırsızlık, ahlaksızlık kimliğinin tanımını oluşturuyorsa.
Hırsız çalma fırsatı bulamaz ise, ne kadar namuslu olduğunu düşünür.
Utancı olmayan teflon suratlıların kalbide yoktur.
Ortama nereden baksan zehir.! Nereden tutsan zemberek.! Her şeyin
yolunda olduğunu söylemenin kimseye faydası yoktur. İyi ve güzelin
dokusu bozuldu, yerini kötü ve çirkin aldı.
"Fiyatlar uçuyor, zamlar ayarlı" ise iki yakamız bir araya gelmiyor artık
dersiniz. Neden düştük bu hale.?
"Sanki bir meçhule taşınıyoruz" nereye gidiyoruz, bir bilgisi olan varsa söylesin lütfen.? Teşekkürler hayat, tam istediğin gibi insanlar, içlerinde fırtına, bakışlarında güvensizlik, hissiz, sessiz, sedasız, tepkisiz, isteksiz, yürekleri dört duvar.
"Ne varsa meydana çıksın diyorum
Çıplak gerçekleri hep söylüyorum"
Sosyal yaraların, dengesizliklerin, yok artık dedirten yanlışların baş tacı olduğu yerlerde, gerçeklerin sanık olması şaşırtıcı değildir. Yaman bir çelişki, özü sözü doğrular hedef tahtası.
Şairin, eleştirisi, sorgulaması, yaşama dair tavrı, çizgisinde ve rotasında
düşündürücü tespitleri var. Hayatın gerçeklerini, insanların ihtiraslarını, insafsızlıklarını akışında aksettirmiş duygularımıza.
Özüyle, sözüyle, derinliği, düşündürücü çağrışımları, cesareti, dobra dobralığı ile bir çok neden sorusu şiirini usta ve ehil kalem baştan sona böyle yazar. Tebriklerimle.
Var olsun duyarlı kaleminiz.
Saygıyla.

Günümüzdeki yolsuzluk ve karmaşaya karşı mükemmel bir hiciv metni! Metnin ana temasını oluşturan "dedim yok artık" tekrarı, okurun şaşkınlığını ve çaresizliğini çok etkili bir şekilde vurguluyor. İnsanların her şeyi çalması ve bu durum karşısında kalınan hayret, mizah ve eleştiriyi birleştirmiş. Birinci sınıf bir taşlama örneği, tebrikler.Hocam