Fikir susarsa dillerde düşünce yaralı
Bilgiler yitik emek yok akıllar karalı
Beceri körelince yollar olur yamalı
Karanlıkta çoğalır korkunun pazarı

Öz güven içe çökerse yürek çekinir
Ya düşersem korkusu aklı zehirler
Linç olur gölgesi her söz her fikir
Başlamadan tükenir nice umutlar

Ekmek derdi bastırır onurlu sesi
Yoksulluk korkusu sararsa nefesi
Hastalıklar bunalımlar olur sinsi
İnsan kendini saklar biter hevesi

Güçlüye yaslanır güvensiz canlar
Bir parti bir cemaat olur limanlar
Dernek tarikat ya da set ünvanlar
Sığınak sanılır bu dikenli yollar

Grup içinde yanlışlar doğruya döner
Vicdanlar susturulur biz perdesinde
Dil kültür kalırsa ahlakın gerisinde
Korkular korunur yalan şemsiyesinde

Masumluk zırh olur kalabalıklarda
Linçten kaçan düşer başka batakta
Terör mafya doğar bu karanlıklarda
İnsanlık kayıp olur güç ortaklığında

Birleşseydi yürekler hak ve emekte
Toplum güçlenirdi adil olan yürekte
Sığınırsan zorbaya kalırsın gölgede
Fedai olursun yanlışın hizmetinde

Linçten kaçan akıl enkazda boğulmaz
Gerçek dayanışma korku ile yapılmaz
Ahlakla kurulan bağlılık hiç yıkılmaz
Cesaretle yürünen yol karanlık olmaz