Ya Rab, Senin rahmetin, lûtfun sonsuz bilirim
Sen affeyle, bağışla bu günahkâr kulunu.
Sanadır hep dönüşler, tahassürle gelirim
Sen affeyle bağışla, bu günahkâr kulunu.

Ben acizim, güçsüzüm, çaresizim, naçarım,
Verdiğin iki eli bir tek Sana açarım,
Bu günahkâr halime kanlı yaşlar saçarım,
Sen affeyle bağışla, bu günahkâr kulunu.

Haram tutarsa elim, kupkuru bir dal eyle,
Kötü söz söylemesin bu dilimi lal eyle,
Sen inayet buyur da her sözümü bal eyle,
Sen affeyle bağışla, bu günahkâr kulunu.

Nefsime yenilirsem zalim şeytan sevinir,
Kendine pay çıkarır ,gurur duyar, övünür,
O zaman bu acz kulun, nedametle dövünür,
Sen affeyle bağışla, bu günahkâr kulunu.

Senin yolunda bütün sermem gerekenleri,
Zihnime unutturma dermem gerekenleri,
Göster bana daima görmem gerekenleri,
Sen affeyle bağışla, bu günahkâr kulunu.

Atma fakir kulunu cehennemin narına,
Zaten aşkla yanıyor vuslatının harına,
Sevgili Habib’inin o güzel hatırına,
Sen affeyle bağışla, bu günahkâr kulunu…

Miyaser GÜLŞEN