16
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1501
Okunma

Ey Gül; gözlerimin obruğunda
karıncalar gezinsin ki ben masumum.
Yüzündeki melale sebep bensem,
yarama ateş düşsün, ruhuma ölüm.
Ellerimin suçluluğu,
gözlerinde yağmurlara sebep olmasın.
Ferhat’a öykündüm bir an...
Mürşidim Kays’a and olsun ki, yâr’sızım.
Bir kıvılcım düşünce bakışlarından avucuma,
Yıkıldım orta yerine kehkeşanların
Ey Gül;
Gülümsemenin sendeki rengi ne kadar mavi...
Biliyorum ki ellerin dua çiçeği kokardı,
Gözlerin ise yıldız yıldız ürkek.
Ah...
Vahada kızıl bir kum tanesi
yüreğimdeki bu yara.
Can kokulu merhabanın
elvedasına mimar ben miyim?
Beni gönderme senden ey Gül...
Yeter ki korkaklığı al gözkapaklarımdan.
Seni sevmenin ilk baharındayım henüz.
Bir masumiyet şarkısı yazdım sana
Dinler misin?
"Seni seviyorum" dersem,
Bana "git" der misin?
...
Ey Gül;
Neden aşk hep anka kuşunun kanatlarında?