1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
261
Okunma
Bana gel demeni onca bekledim
Demedin bir türlü, bir “gel” demedin
Anladım, susarak “gitme” diyorsun
Gitmedim, bekledim, bir “gel” demedin.
Hasretin içimi kavurur durur
Sevdanın külüngü başıma vurur
Yeter artık “gel” de sevdiğim, n’olur
Hem kendin gelmedin, hem “gel” demedin
Sanma gönül sensizliğe alıştı
Cismim yandı, alev alev tutuştu
Dallarda kumrular bile kavuştu
Hem kendin gelmedin, hem “gel” demedin
Şu fani dünyayı, sensiz neyleyim
Yasına büründüm, nasıl güleyim
Ya gel ya da bırak, bırak öleyim
Hem kendin gelmedin, hem “gel” demedin
Turanî der, gül dolusu kucağım
Hak indinde yanındır son durağım
Seninle ben nasıl yaşayacağım
Onca zaman bana bir “gel” demedin
TURANÎ (Kadir Turan)
5.0
100% (2)
Cevap Yaz