0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
44
Okunma
Dağlar düştü şu omzuma sen “elveda” deyince,
Cehennemler üşür sandım sen içimde yanınca.
Meğer ecel şerbetiymiş sundukların gizlice;
Kefen biçilmiştir aşka, at toprağı üstüme.
Gönül darda, fikir darda; çıkmaz bir sokaktayım.
Sen, ellerin baharısın; ben kara topraktayım.
Viraneye döndü ömrüm, taş üstünde taş kalmaz;
Sen canımdan can kopardın, amansız tuzaktayım.
Nuh’un o tufanı yetmez gözlerimin yaşına;
Şu cihanı kurban ettim o belalı kaşına.
İstesen canım verirdim bir içten bakışına;
Fermanım bak böyle inmiş, şu musalla taşına.
