4
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
109
Okunma
Kadın bir deniz gibi…
Bazen sakin, bazen öfkeli,
Bazen hüzünlü bir gökyüzü gibi gri,
Bazen parlayan bir güneş gibi.
Rüzgar sert eser, dalgalar yüksek,
Ama o kadın,
Fırtınalarla dans etmeyi öğrendi.
Her darbede yeniden şekillendi.
Kendi pusulasını buldu,
kendi yönünü belirledi.
Kaybettiği her şey bir ders,
Her yara bir yıldız gibi parlar gecesinde.
Ve kadın, artık bildi.
Düşmek, sadece daha yüksek kalkmak demekti.
O, kendine her zaman inandı.
Ve her fırtına onu daha da güçlü yaptı,
Daha da cesur, daha da özgür.kıldı.
Rüzgarın çığlıkları arasında bile
O kendi melodisini duydu.
Ve her dalga, her fırtına
Sadece onun cesaretini büyüttü.
Hülya Çelik
5.0
100% (7)
Cevap Yaz